نکنه های کتاب " از خوب به عالی" (8)

صفحه 77 پاراگراف آخر:

شاید موسسات رهسپار تعالی، فضاهای کاری خشکی به نظر برسند که البته همین طور است. اگر ندانید لازمه کار کردن در آنها چیست، احتمالاً نمی توانید به مدت طولانی در آنها دوام بیاورید. اما در این شرکت ها فرهنگ های ظالمانه ای وجود ندارند، آنها دارای فرهنگ های سخت گیرانه هستند. این تفاوت بسیار مهمی است.

ظالم بودن به معنای توبیخ و اخراج افراد به خصوص هنگام ظهور مشکلات یا اخراج بی دلیل افراد بدون هر گونه توجه بخردانه است. سخت گیر بودن یعنی استفاده از معیارهای دقیق به طور پیوسته و در هر زمان و در تمام سطوح بخصوص در بخش مدیران ارشد. سخت گیر بودن و نه ظالم بودن، به معنای آن است که شایسته ترین افراد نباید در مورد جایگاه های خود نگرانی داشته باشند، باید بتوانند به طور کامل روی کار خود تمرکز کنند.

صفحه 78 خط آخر و صفحه 79 پاراگراف اول:

یکی از مدیران ولز فارگو، موضوع را این طور بیان کرد: " تنها راه تشویق افرادی که عملکرد موفقیت آمیز دارند، این است که بار افراد نالایق را به دوش آنها نیافکنیم. "

صفحه 79 پاراگراف سوم:

این که افراد را ماه ها یا سال ها در حالی که می توانند وقت خود را به کار دیگری اختصاص دهند، در تردید و نگرانی نگاه داریم و وقت ارزشمند آنان را تلف کنیم، شاید ظالمانه باشد، خصوصاً وقتی که ما به هر حال نمی خواهیم شغلی به آنها واگذار کنیم، اما اگر از همان ابتدا به موضوع رسیدگی کرده و به افراد اجازه دهیم به زندگی خود برسند، این کار سخت گیری است.

+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و دوم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 14:16 توسط فرید بن سعید  |